The only failure is never to try: października 2012

sobota, 27 października 2012

Let it be

Co to jest za sposób na życie chować wszystko za obiektywem aparatu,

dlaczego ciągle to robię? To jest jak sposób na bezbolesne przetrwanie,

razem z tabliczką orzechowej milki, photoshopem i kolejną odmianą kawy

dziś.

Dziś taki dzień, jeden z tysiąca banalnych, pospolitych, nieokraszonych imprezą,

kiedy tak łatwo zgubić mi siebie.

Jestem spokojna. bardziej niż kiedykolwiek

i nie muszę mówić jak bardzo "mimo wszystko"

Plan na życie mam zwykły, porażająco banalny - a tak ważny dla mnie : nie spieprzyć.

piątek, 26 października 2012

I don't care

Bardzo się staram, bo to na prawdę daje mi szczęście.

Wiem, że nie muszę nikomu niczego udowadniać. Przeszłość oddzielić, zostawić, nie wracać. bezokolicznik - tak jak nakaz.

I wytrę te czające się niebezpiecznie w kącikach oczu łzy, które są jak uderzenie otwartą dłonią w twarz.

Koniec z myślami o osobach, dających mi wolną rękę w stylu : ja odchodzę, a Ty radź sobie sama.

To wiedz, że teraz sobie radzę. Bawię się świetnie. Bawię się doskonale.

niedziela, 21 października 2012

I just want to have fun.

Zachowując dystans wobec innych, zbliżam się do Ciebie.

piątek, 19 października 2012

happiness is still in my hands.

Zdjęcia reprezentują urywki z mojego życia, są mieszanką przeszłości z teraźniejszością.

Tyle ostatnio dzieje się w mojej głowie, ale wiem, że jestem na tyle silna, by to ogarnąć, zrozumieć i odłożyć na zawsze. Zbyt wiele mam do stracenia.

Głowę mam tak wysoko w chmurach, że zaczynam bać się o upadek, ale to przecież może nigdy się nie wydarzyć - wystarczy, by było dokładnie tak, jak teraz jest.