siedzę w oknie i wdycham samotność.

Rzeczywistość uderzyła mnie w twarz.

I nie wiem już na prawdę czy coś w tym życiu własnymi rękami da się zmienić. 

I gubię się pośród niewypowiedzianych słów, nadziei...

Otwieram pustą kartę

i dalej nic.

i to już nigdy się nie zmieni.